göyçək

sif. Gözəl, qəşəng. Göyçək qız. Göyçək gəlin. – Şah cavan və göyçək oğlan idi. M. F. A.. <Asya:> Batmış nə göyçək oğlandır. Ü. H.. Nərminə göyçək idi. Qaraxallı, girdə çəhrayı sifətindən təbəssüm əskik olmazdı. B. Bayramov. // İs. mənasında. Göyçəkləri xoş-kəlam, həm aşiqə ram; Vacibdi bizə duası Gürcüstanın. S. Ə. Ş.. Dağlar çiçəyi yenə; Baxdı öz göyçəyinə. R. R.. // Xoşagələn, gözəl. Demə Vaqif ki, filan kimsənə çox zirəkdir; Ya filan şeir deyir, yazısı həm göyçəkdir. M. P. V.. <Heydər bəy:> Əsgər bəy deyir ki, həm ucuzdur və həm göyçəkdir, həm də rəngi solmur. M. F. A.. Köynəyi al ipək lalə; Zərif, qəşəng, göyçək lalə. M. R.. // Zərf mənasında. Nə göyçək yaraşır, nə xoş görünür; Mina, incə kəmər bel arasında. Q. Z.. Ay nazənin, ay qabağın altından; Nə göyçək çəkilib qara qaşların. A. Ə..